segunda-feira, 16 de setembro de 2013

ALTERNATIVA ELABORADA POLA COMISIÓN DE SEGUIMENTO - GRUPO DE TRABALLO

INTRODUCIÓN.

Como resumo das reunións mantidas entre asociacións ecoloxistas e veciñais da ría de Ferrol, fíxose unha análise sobre o proxecto de saneamento da mesma, con obxecto de dar a coñecer a filosofía de traballo do sistema e a conexión das redes dos diferentes barrios co interceptor xeral que se vai a construír para conducir os vertidos residuais á EDAR situada na zona do Cabo Prioriño.

O modelo que se utilizará será o actual de rede unitaria onde se mesturan as augas fecais coas pluviais. Acusamos á administración de que debido ao seu desleixo e á súa falta de previsión-planificación botaron por terra o previsto na planificación urbanística de Ferrol, onde se esixe o uso de rede separativa con obxecto de dotar á cidade dunha rede de saneamento sostible. O proxecto actual botou por terra todo o traballo realizado até agora por promotores, cidadáns e técnicos de urbanismo. Con este proxecto hipotécase os plans de futuro que tiñamos previsto implantar na nosa cidade e que nos levaría a gozar dun sistema máis eficiente desde o punto de vista de sostenibilidade.
A rede unitaria é unha infraestrutura que se compón de colectores únicos onde se mesturan as augas residuais/fecais coas pluviais, un sistema non aceptado pola planificación urbanística actual de Ferrol -Artigo 178 de PXOM.
Observamos tamén que non se ten en conta a especial consideración de nosa Ría como ZONA SENSIBLE da costa oceánica. Sorpréndennos as voces que xa se oen de que é mellor seguir tal como está desenvolvido o proxecto xa que si demorásese, para mellorar a eficiencia e sostenibilidade do sistema, poderían perderse as axudas dos fondos FEDER da UE. Esta posición, un tanto derrotista, demostra en si mesma un fracaso total dos responsables e dos voceiros. Tampouco parece molestarlle ao Concello de que o proxecto non cumpra coa esixencia do Plan Xeral de Ordenación Municipal. O Artigo 178. Rede de saneamento, di:
1. O saneamento realizarase normalmente polo sistema separativo, ben puro ou admitindo coas augas residuais unha proporción limitada das de chuvia, de maneira que o resto destas vertan directamente nos arroios naturais, que deberán ter asegurada a súa continuidade ata unha canle pública.
Por outra banda tampouco se considerou o esixido na LEI DE AUGAS (Estatal) onde establece o seguinte en relación cos vertidos ás augas continentais ou costeiras:
O concepto de vertido recóllese no artigo 100 do Real Decreto Lexislativo 1/2001, de 20 de xullo, polo que se aproba o texto refundido da Lei de Augas:

Considéranse vertidos os que se realicen directa ou indirectamente nas augas continentais ou de terra ao mar, así como no resto do dominio público hidráulico, calquera que sexa o procedemento ou técnica empregada. Queda prohibido, con carácter xeral, o vertido directo ou indirecto de augas e de productos residuais susceptibles de contamina-las augas continentais, costeiras, de transición ou subterráneas; ou calquera outro elemento do dominio público hidráulico, salvo que se conte coa previa AUTORIZACIÓN administrativa”.
Non creemos que AUGAS DE GALICIA autorice para sempre o vertido masivo de augas fecais á ría de Ferrol que con toda seguridade sucederanse coas disposicións deste proxecto.
Augas de Galicia non permite o vertido á Ría de augas e de produtos residuais susceptibles de contaminar as augas continentais ou costeiras.
Para maior decepción, a técnica de retención de augas pluviais desenvolvida para os sistemas de redes unitarias non foi, aparentemente, aplicada neste proxecto xa que 1º) o volume asignado a cada tanque non responde a un criterio común baseado nas superficies impermeables afectadas e 2º) a disposición dos mesmos en canto ao súa localización e á situación dos aliviadoiros é errónea, ao noso entender, pois debe ser a través dun sobordar na parte alta dos tanques para evitar "tentacións" de aperturas incontroladas e nada xustificadas dos aliviadoiros dos que logo falaremos.


Aínda que o trazado do interceptor principal do saneamento condiciona a localización dos tanques de regulación o proxectista deste sistema de saneamento colocou estes tanques en lugares máis fáciles, problemáticos, antisociais e por suposto menos custosos xa que o normal e lóxico sería utilizar os terreos máis espazosos e próximos ao mar e non nos poucos lugares de entretemento que dispón a cidade. Non entendemos como non se situaron nos terreos ociosos da estación de C.I. da Armada (lindeiros con Navantia) e da escola Escano, pois ademais a Armada tamén gozará do servizo da EDAR e dunha ría limpa ao que non creemos que se poida negar. Invitouse á Armada que colaborase neste sentido?


TANQUES DE TORMENTAS Anti-DSU E OS ALIVIADOIROS.

A denominación de tanques de tormenta aos tanques previstos neste proxecto non parece corresponder á definición que se lles dá no sector debido á escasa capacidade de retención de auga de choiva nin tampouco pola súa disposición interior. Tampouco correspondería ao que adoitan denominarse como tanques anti-DSU (anti-Descargas de Sistemas Unitarios). Ambos tanques (tormentas e anti-DSU) son infraestruturas do sumidoiro consistentes nun depósito dedicado a capturar e reter a auga de choiva, sobre todo cando hai precipitacións moi intensas, para enviala posteriormente á depuradora unha vez que minore a tormenta. Segundo a práctica e técnicas do sector a choiva retida para enviar posteriormente á EDAR sería a correspondente aos primeiros 20 minutos.
Os tanques de tormenta e anti-DSU son infraestructuras do alcantarillado consistentes nun depósito dedicado a capturar e reter a auga de choiva, sobre todo cando hai precipitacións moi intensas, para enviala posteriormente á depuradora unha vez que minore a tormenta.
Neste proxecto non se dá esta circunstancia porque a auga da choiva apenas se retén nos tanques (e ademais mesturada con as descárgas de fecais) e que pola localización de sobordar (aliviadoiros) de urxencia, son susceptibles de derivar directamente ao mar cando máis conveña ao operador do sistema. Estes dispositivos destinados a laminar os caudais máximos de choivas son vitais nas áreas urbanizadas onde se produciu unha impermeabilización masiva das concas fluviais.

Segundo o proxecto,
O comportamento pluviométrico medio da zona de análise, estando a precipitación total do ano escolleito comprendida entre o 90% e o 110% da precipitación media anual dunha serie de 10 anos consecutivos. Os datos de precipitación teñen unha resolución temporal de 10 minutos.
Con todo temos que facer un comentario respecto diso no sentido de que cando se deseña un sistema de condutos, tanques, estacións de bombeádevos, etc. non se adoita considerar a media senón os escenarios punta. Sería lóxico pensar que por esta razón e porque estamos vendo un claro cambio na meteoroloxía da zona unha dimensión dos volumes dos tanques para reter os primeiros 20 minutos de choiva, que son os que máis contaminantes arrastran tales como: residuos animais (aportan bacterias, virus e nutrientes), residuos sólidos, tráfico rodado (metais pesados, aceites, etc.), erosión do pavimento, desgastar de fachadas e corrosión de cubertas (Cu, Pb, Zn), actividades agrícolas e de xardinería (fertilizantes, pesticidas, etc.), superficies non protexidas e terreos en obras (sedimentos), etc. Ademais non debemos deixar de considerar que estas augas pluviais veñen acompañadas de augas fecais.
O tempo de retención das augas pluviais deberá ser os primeiros 20 minutos de choiva e o volume de retención será igual ao auga caída nese intervalo de tempo segundo veremos máis adiante.
En relación cos volumes dos tanques no proxecto menciónanse:
A superficie total incluída no modelo (4391 hectáreas), e definida a tipoloxía global das concas, considerouse a aplicación dun factor de 0,30 para a aproximación inicial ás hectáreas netas do modelo (aproximadamente 1500 hectáreas netas); esta aproximación inicial foi utilizada para delimitar os rangos de simulación que adoptaremos para o volume total de regulación. Considerando un límite máximo de regulación da orde de 100 m3 por hectárea neta, obtemos un volume neto máximo de regulación de 150.000 m3.
Na táboa que segue e sen considerar os tanques de regulación de Inxerto 1, Freixeiro, Neda, CIS A Cabana, A Malata 1 e A Malata 2 (cuxos datos non dispoñemos) o volume de regulación citado nas diversas partes da Memoria do Proxecto é de soamente 20.900 m3, valor moi afastado dos 150.000 m3 asignados polo proxecto.


Facemos unha mención especial ao volume de regulación da Rana xa que segundo a información dispoñible este volume é moi reducido (tomado do volume bruto do tanque) porque se decidiu utilizar o interceptor como volume de retención para esta zona, quizais motivado a que os vertidos da zona fanse ao longo do interceptor que discorre ao longo da rúa Irmandiños ou ben porque é máis económico. Unha solución fácil pero, ao noso entender, contraproducente pois podería supoñer un obstáculo para a circulación dos vertidos que proceden augas arriba da Rana desde o outro extremo do interceptor. Esta é quizá a parte máis conflitiva do proxecto. É posible que esta sexa a razón de dotar á Rana de dúas aliviadoiros de dimensións considerables (dúas de 1.800 mm diámetro).

De nada vai servir o traballo realizado nos tanques situados augas arriba si logo téñense que abrir, por problemas de fluidez, os aliviadoiros da Rana. Como dato significativo resaltamos que o caudal máximo previsto de chegada á Rana será de 13 m3/s cando a saída cara á Estación de bombeo da Cabana está limitada a 5 m3/s.


Na táboa anterior móstranse os tempos de enchido dos tanques (considerando que se atopan baleiros) na condición de caudais máximos en tempo de choiva e volumes de regulación citados no proxecto. Excepto no caso do tanque de Cadaval os tempos de enchido están moi por baixo do recomendado polo sector (20 minutos). Este tempo reduciríase si os tanques estivesen parcialmente cheos.

Os tanques anti-DUS son unha solución aceptada para os sistemas unitarios pois teñen a vantaxe de poder regular dos vertidos á EDAR aínda que pola contra adoitan aportar os seguintes inconvenientes: Son infraestruturas custosas de situar, construír e manter. Si non se deseñan e constrúen ben ou non se manteñen adecuadamente poden xerar problemas sociais e medio ambientais (malos cheiros, sobordar e sucidade). Na España húmida adoitan desbordarse ante choivas persistentes.

De acordo co proxecto:
A modelización do Sistema de Saneamento de Ferrol-Narón realizouse co programa de cálculo Infoworks. A partir do modelo de rede definido no convenio "Estudo da contaminación bacteriana na ría de Ferrol para diferentes escenarios da rede de saneamento" introducíronse o hietograma de deseño de 10 anos de período de retorno.

Para cumprir cos obxectivos de calidade na Ria de Ferrol, definíronse no modelo un total de 16 sistemas infraestruturas de control e tratamento de sobordar ou dispositivos anti-DSU. A tipoloxía é similar en todas as solucións, nas que se suscitan depósitos de detención ou "tanques de tormentas", a excepción do sistema de "A Rana", na zona do Barrio da Magdalena en Ferrol, onde se realiza un almacenamento no colector interceptor e un colector paralelo de nova construción.

Nas imágines que seguen pódense apreciar uns novidosos tanques de retención para redes unitarias que ofrecen as seguintes características de eficiencia na separación de fecais e fluviais.

Na imaxe da esquerda móstrase o tanque de fecais (medio cheo) que se encherá e baleirará en épocas de tempo seco ou con pouca choiva. O tanque da esquerda estaría practicamente baleiro ata a chegada de choivas torrenciais. Tal como móstrase na imaxe da dereita este tanque de pluviais encherase durante os primeiros 20 minutos e que unha vez cheo sobordar ás canles ou ribeiras do mar por unhas aberturas situadas na súa parte alta. Estas choivas levarían moi pouca contaminación excepto as fecais do momento.

Tal como se entende no sector en caso de redes unitarias xustificaríase a solución adoptada nos aliviadoiros, en función dos riscos potenciais que poden producirse no dominio público hidráulico. Este proxecto non parece ter moita xustificación.
Os aliviadoiros son aberturas situadas nos tanques a unha altura definida pola capacidade de retención do tanque os cales funcionan a modo de sobordar unha vez que a auga de choiva alcance esa altura de consigna. Serven tamén para operar como método de desagüe de urxencia.
Os aliviadoiros son dispositivos que permiten, en redes unitarias, a derivación do caudal que excede da capacidade de transporte da rede de saneamento ou da capacidade de tratamento da estación depuradora, a outros puntos da rede, á canle receptora ou cara a instalacións de almacenamento temporal. Por esta razón o seu uso nas redes de tipo unitario deberá ser minimizado ao máximo mediante maiores tanques de retención.

Nalgunhas confederacións hidrográficas a implantación dos aliviadoiros en redes unitarias de saneamento admítense, de forma provisional e mediante autorización expresa, vertidos diluídos sobre o caudal punta en tempo seco, na sección de vertidos. Segundo o CEDEX (Centro de estudos e experimentación de obras públicas) os Aliviadoiros en tanques de saneamento poden producir importante contaminación no medio receptor, polo que, salvo casos excepcionais, non deberían colocarse nos sistemas unitarios urbanos. Esta é a clave e o modelo a seguir en redes unitarias ao non poder separa as fecais das pluviais.


Si observamos no alzado seccionado do tanque de retención de Esteiro 2 (debuxo de arriba), os vertidos de tempo seco e chuvioso mestúranse nun só tanque. Ademais de ter un volume moi reducido de retención situouse tanto o sobordar como os colectores de alivio moi baixos.

É desexable que os aliviadoiros situados entre as incorporacións das redes de saneamento unitarias urbanas e os interceptores principais (ou polo menos previo ás depuradoras) estean dotados dun tanque de tormentas previo ao elemento de alivio, deseñado de tal modo que se evite o vertido ás canles públicas das primeiras augas de choiva, en xeral altamente contaminadas. Circunstancia que non se dá na estación da Rana como logo veremos.

Segundo o Real Decreto 1290/2012, no seu Artigo 259 ter. Desbordamentos de sistemas de saneamento en episodios de choiva.
e) Co fin de reducir convenientemente a contaminación xerada en episodios de choiva, os titulares de vertidos de augas residuais urbanas terán a obrigación de poñer en servizo as obras e instalacións que permitan reter e evacuar adecuadamente cara á estación depuradora de augas residuais urbanas as primeiras augas de escorrentía da rede de saneamento con elevadas concentracións de contaminantes producidas en devanditos episodios.
A modo de exemplo mostramos o tanque de tormentas (este si o é) que se está construíndo en Etxebarri (Bizcaia) e que segundo nota de prensa da súa presentación indícase o que segue:
Os núcleos antigos funcionan cun sistema unitario, é dicir, que as augas fecais e as de choiva discorren polas mesmas tuberías. Así, nos meses de choivas torrenciais, as redes de saneamento non dan abasto. Cando isto ocorre, abren os chamados aliviadoiros. Por eles escápanse os residuos mesturados co auga de choiva, que van parar á canle e sen tratar.
O Tanque de tormentas terá 70.000 metros cúbicos de capacidade que sumados os 30.000 metros cúbicos do túnel que conecta a zona de Basauri e Galdakao en total dispoñerase de 100.000 m3 de capacidade total de retención.

-Na fotografía apréciase a construción deste tanque e o río Nervión ao seu lado.

Para rematar citamos a norma alemá ATV-128 onde sinala unha metodoloxía baseada no principio que a contaminación vertida polo tanque de tormenta máis a vertida pola estación de depuración correspondente ao caudal de choivas non debe ser superior á contaminación producida por un sistema separativo de auga pluvial, a nivel de valores medios anuais.


OS DATOS DE PARTIDA DO PROXECTO DE SANEAMENTO.

Os datos de partida para fixar os caudais de saída (envío cara á EDAR) do modelo, foron extraídos do anexo de estudo de caudais do proxecto de "Cruzamento e impulsión da Malata" (Depuración e Vertido de Ferrol). Consideráronse as condicións para o ano horizonte (2026) nas que se consideran os seguintes habitantes e dotaciones:

Os datos de partida para o proxecto son:
  • 74.696 habitantes (2.008) ? nota *
  • 130.000 habitantes para o ano horizonte (2026)
  • A dotación de auga residual (consumo-perdas) é de 250 l/h/d na actualidade, e de 350 l/h/d no futuro.
  • O consumo industrial establécese como unha dotación de 0,4 l/s/Ha nas zonas consolidadas, e de 0,15 l/s/Ha para as non consolidadas. Na situación de futuro, toda a área industrial considerouse como consolidada.
  • Adóptase un factor caudal punta de 1,5 - nota**
  • O caudal de envío á EDAR en tempo de choiva fíxase en 6.5 m3/s.
  • Considérase un límite máximo de regulación da orde de 100 m3 /Ha. Neta (4.391 hectáreas - aprox. 1.500 hectáreas netas).
Nota *: non se apreciou o manexo do concepto de habitante equivalente (h-e) nas valoracións realizadas no proxecto.

Nota**: Factor caudal punta de 1,5. observamos que este factor Cp é o indicado para poboacións moi grandes e segundo outros proxectos para cidades do tamaño de Ferrol-Narón, este factor Cp é de 2,4 a 3 o que podería afectar ás bombas de fecais e fluxos considerados no proxecto.

Segundo o proxecto,
Impúxose como condición de cálculo respectar a capacidade actual do colector interceptor. Con esta condición o caudal máximo circulante polo tramo limitante é 1.35 m3/s, o que restrinxe os caudais de bombeo que entran no interceptor augas arriba desta zona. O resto de tanques envían á EDAR os 5.15 m3/s restantes ata o total de 6.5 m3/s admitidos.
O caudal máximo de envío á EDAR (Bombeo da Cabana) en tempo de choiva limítase a 6,5 m3/s
Non sabemos si esta restrición de bombeo na Cabana foi un factor limitante á hora de dotar ao sistema de saneamento dun dimensionamento máis adecuado á eficiencia do propio saneamento. notamos ao longo do proxecto referencias a esta particularidade.

No documento: MODELIZACIÓN E DESEÑO DOS DEPÓSITOS DE RETENCIÓN DO SISTEMA DE SANEAMIENTO DE FERROL-NARÓN PARTE 1: A MALATA - A GÁNDARA, LEMOS:

Na Táboa 1 preséntase un resumo cos caudais punta e máximo do sistema en cada estación, os caudais derivados cara ao interceptor xeral e o número e volume vertido cara ao medio receptor (en total 350). A xustificación da solución adoptada en canto aos volumes dos tanques pódese atopar no Informe do "Estudo da contaminación bacteriana na ría de Ferrol para diferentes escenarios da rede de saneamiento".

Táboa 1

Taboa 2

Si observamos a Táboa 2 notamos diferenzas substanciais cos valores indicados na Táboa 1, e que sinalamos como segue:
  1. Si en tempo de choiva forte o caudal que entra no tanque da Rana é de 11 m3/s e o de alivio é de 6 m3/s Como é posible que soamente se sucedan dous (2) vertidos ao longo dun ano?

  2. Tampouco entendemos que se vertan 722 m3, pois si o caudal é de 6 m3/s o tempo de vertido sería de 120 s., é dicir 2 minutos!

  3. Dadas diferenzas mínimas de caudal de entrada e caudal de alivio apréciase unha insuficiente capacidade de bombeo en tempo de choiva así como a constatación de que en tempo de choiva os aliviadoiros funcionarán continuamente.

  4. É particularmente importante os vertidos tan altos ao río de Freixeiro que realizará o tanque de Inxerto 2 (16 m3/s)
De acordo co proxecto:
A modelización do Sistema de Saneamento de Ferrol-Narón realizouse co programa de cálculo Infoworks. A partir do modelo de rede definido no convenio "Estudo da contaminación bacteriana na ría de Ferrol para diferentes escenarios da rede de saneamento" introducíronse o hietograma de deseño de 10 anos de período de retorno.

Para cumprir cos obxectivos de calidade na Ria de Ferrol, definíronse no modelo un total de 16 sistemas infraestruturas de control e tratamento de sobordar ou dispositivos anti-DSU. A tipoloxía é similar en todas as solucións, nas que se suscitan depósitos de detención ou "tanques de tormentas", a excepción do sistema de "A Rana", na zona do Barrio da Magdalena en Ferrol, onde se realiza un almacenamento no colector interceptor e un colector paralelo de nova construción.
Vemos na concentración de fluxo no tanque da Rana, en tempo chuvioso, un problema potencial de circulación no interceptor da zona que obrigaría a derivalo aos aliviadoiros da Rana. É posible que o argumento para dotar á Rana de semellantes aliviadoiros sexa outro pero por estar ambos na zona anterior á estación de bombeo da Cabana non nos parece adecuado. Sinselamente si abrimos estes aliviadoiros nesta estación todo o traballo das outras estacións de retención se anularía.


Na figura superior sinalamos os seguintes aspectos significativos: no alzado sinálase a pouca altura do tanque (media de 2,7 m) o que fai pensar na pouca capacidade da parte de retención do tanque (a metade) da vista en planta. Realmente serían 30 x 6 x 2,7 = 486 m3, o cal encheríase en 486/ 13 x 60 = 0,6 minutos.

Na figura inferior (planta) aprécianse os dous aliviadoiros de 1.800 mm de diámetro á esquerda da cámara de sobordar.

XUSTIFICACIÓN DA OPCIÓN TOMADA NO PROXECTO.

Como citamos antes nos novos proxectos de redes de saneamento é normal e desde o punto de vista do medio ambiente establecer preferentemente redes separativas para augas residuais e pluviais. En caso de redes unitarias xustificaríase a solución que se adoptase, especialmente nos aliviadoiros, en función dos riscos potenciais que poden producirse no dominio público hidráulico. Isto é o que se manexa nas enxeñerías do sector.

Segundo o proxecto o interceptor ten un tramo especialmente limitante na zona da recta de Alcampo debido ao seu xeometría e a pendente da zona. Desta forma consideráronse para os cálculos dous grupos de tanques diferenciados:
1) TANQUES ESTE, cuxa incorporación de caudal ao colector interceptor atópase augas arriba do tramo limitante (Inxerto 2, Inxerto 1, Polígono da Gándara, Cadaval, Freixeiro e Neda) O caudal dos seus bombeos está restrinxido e os seus volumes son consecuentemente maiores.

2) TANQUES OESTE, composto polo resto de tanques, cuxos caudales de desvío á EDAR non se ven restrinxidos por aquel tramo (CIS Galicia, A Malata 1, A Malata 2, A Rana, Esteiro 1, Esteiro 2, Caranza 1, Caranza 2, Caranza 3, Chea). A capacidade do interceptor permite un caudal de bombeo folgado nestes tanques e, xa que logo, un volume menor.
Segundo a Táboa 1, isto parece que seterá en conta na estación de Cadaval pero non na de Gándara e Inxerto 2.

O proxecto recolle unhas análises de contaminación mariña mediante a modelización da contaminación bacteriana en ríaa de Ferrol para diferentes escenarios de volumes de tanque na rede de saneamento de Ferrol, Narón e Neda. Os escenarios avaliados foron seis (6) nos cales déronse diferentes volumes aos tanques de cada lugar. Estrañounos que só foron modificados, de forma substancial, os volumes aos tanques enmarcados nun cadro vermello e os demais (zona oeste) apenas se modificaron. Estudouse a concentración de coliformes en 29 puntos da Ría, distribuídos en función da zonificación de usos e búscase que a concentración de coliformes sexa inferior a 100 ucf/100ml un 90% do ano nas distintas zonas de control.


Á vista dos resultados, a contaminación bacteriana nos escenarios 4, 5 e 6 estaría moi por baixo dos límites legais. No escenario 3, a condición de non superar as 100 ufc/100ml o 90% do ano cumpriríase en todos os puntos analizados, mentres que no escenario 2 cúmprese ao promediar por zonas. Xa que logo, óptase polo escenario 2, xa que, cumprindo os límites establecidos, require un menor volume de tanque (78000 m3).

O sorprendente é que se conclúe que se tomaría un volume de tanques de 78.000 m3 cando en realidade o volume total non chegaría á metade.

4.- CONCLUSIÓNS.

Este proxecto de ultimación (adaptación) do sistema de saneamento de Ferrol para evacuar descárgalas sanitarias e pluviais da cidade consiste en unir as diferentes redes dos barrios a un colector xeral, interceptor, cuxa construción non se finalizou ata a data. Algúns tramos teñen que ser construídos e outros reparados e/ou adaptados dado os seus estado.

O obxectivo principal é unir os tramos existentes formando unha arteria principal que conducise os residuos ata as instalacións da EDAR en Caneliñas mediante un conduto único botando por terra todos os esforzos realizados e diñeiro investido para dotar a Ferrol e Narón dunha rede separativa. A disposición desta arteria acomódase de forma que o fluído deslícese polo seu interior por gravidade o que motivou que nalgúns tramos sexa necesario recoller os residuos de certas zonas nuns tanques de regulación, dispostos en paralelo ao colector, para que mediante unhas bombas impúlsense as augas residuais ao interceptor. Noutros, efectivamente o colector ten unha inclinación negativa aínda que nalgúns tramos parécenos insuficiente segundo a práctica deste sector, o que podería ser causa de sedimentos indesexables. Nalgunhas zonas estes tanques dispóñense en serie co interceptor. Polo tamaño destes tanques e pola avaliación antes exposta, non se entende que se lles denomine "tanques de tormentas" pois estes tanques non son capaces de reter a máis común das precipitacións da zona e xa non digamos as máis tormentosas.

A modo de resumo listamos os seguintes comentarios:
  1. Ningún dos tanques de tormentas non son capaces de reter nin os 10 minutos (resolución temporal) de choivas tal como infórmase na memoria. Esiximos capacidades de tanques que reteñan como mínimo a choiva torrencial caída nos primeiros 20 minutos, tempo recoñecido como desexable.

  2. O caudal punta de fecais fixárono cun coeficiente punta de 1,5 aplicado ao caudal regular normal (300 l/h/día), no canto de estimar un valor de 3 normalmente utilizado para poboacións do tamaño de Ferrol-Narón-Neda. Isto fai que as bombas asignadas a tempo seco teñan un caudal escaso esixindo máis horas de funcionamento.

  3. As bombas fixadas para tempo chuvioso teñen unha capacidade moi baixa. Realmente non coñecemos as razóns ou condicións de traballo.
  4. Polo anterior constátase no mesmo proxecto que os caudais máximos en tempo de choiva estimados son moi superiores á capacidade total de bombeo polo que unha vez cheos os tanques a mestura de fecais pluviais derivaríanse á ría de Ferrol.

  5. Como o sistema a empregar na nova infraestrutura de saneamento de Ferrol é a de rede unitaria entendemos que con esta solución poderíase "oficializar" os vertidos á ría polos mal situados aliviadoiros. vimos a regulación existente noutros países con este tipo de saneamento e só permitiríase o alivio a ríaa en caso de urxencia e ademais xustificando as razóns de facelo (derrubamento dunha ladeira, corrementos de terra, rotura do colector, etc.)

  6. A grosso modo, os vertidos contaminantes a ríaa mediante sobordar dos mal chamados tanques de tormentas poderíanse rexistrar ata polo menos un terzo dos días do ano segundo datos de precipitacións de choivas na provincia da Coruña.

  7. É curioso que cando se quere xustificar a mestura de fecais e pluviais inciden na contaminación que levan as augas de pluviais sobre todo nos primeiros 15 minutos. Aseguran que é a ortodoxia actual do sector. Con todo cando confirman que haberá "algún vertido" a ríaa estes non son moi contaminantes pois as augas fecales diluiríanse na maior cantidade de augas pluviais (entendemos que as pluviales non son vertidos limpos como nos queren facer pensar).

  8. Nos 6 escenarios analizados FIXARON a capacidade dos tanques do 2º grupo (non os var´çian nos escenarios estudados): TANQUES OESTE, composto polo resto de tanques, CIS Galicia, A Malata 1, A Malata 2, A Rana, Esteiro 1, Esteiro 2, Caranza 1, Caranza 2, Caranza 3, Chea sendo estas zonas as máis contaminantes por concentración de poboación. Os outros tanques do primeiro grupo, con máis extensión de terreo pero máis permeable, variaron a capacidade dos tanques até 10 veces o volume do escenario primeiro. Non somos capaces de entender ou razoar as razóns deste proceder.

  9. É curiosa a conclusión que fixeron para seleccionar o escenario 2 para aplicalo a este proxecto. O que ocorre é que non chegan ao volume total dos tanques tal como parecen indicar.

  10. Polas relacións de diámetros dos colectores de entrada nos tanques e a/s de alivio vese que non teñen previsto enviar a auga de choiva á EDAR dos primeiros 20 minutos de precipitacións.

  11. A localización dalgúns tanques están moi afastadas da costa o que necesitarían de novos colectores de alivio ou se volvería a utilizar encauzamentos de río xa saneados como son o Tronco e Inxerto. Tampouco parece razoable situar un tanque terra dentro na zona do parque do Cadaval.

  12. Sorpréndenos o razoamento de concluír a tanques de dimensións reducidas citadas no tomo 4: "Deste xeito, e no caso de Ferrol, alcanzouse unha solución que comprende tanques de dimensións 'reducidas' con importantes incrementos de caudal a bombear en tempo de choiva. Estas diferenzas de caudal en tempo seco e tempo de choiva tradúcense en velocidades excesivamente baixas durante o tempo seco".

  13. Non hai referencia ao tratamento dos vertidos industriais en canto si débense tratar ou non en orixe como debese ser desexable.

  14. O proxecto non cuantifica a capacidade do tratamento e caudais segundo o parámetro de h-e (habitantes equivalentes).
++++++++++

Nenhum comentário:

Postar um comentário